Przedawnienie roszczenia o zwrot wadium – dodano 06/12/2023 r.
Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, wyrokiem z dnia 27/09/2023 roku, sygn. akt VIII GC 387/21 oddalił roszczenie w całości przeciwko reprezentowanemu przeze mnie Klientowi.
Sąd uznał moją argumentację za zasadną. Roszczenie jest przedawnione.
Zamawiający zastosował art. 46 ust. 4a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku Prawo zamówień publicznych.
Zgodnie z art. 46 ust. 4a w/w ustawy Pzp: Zamawiający zatrzymuje wadium wraz z odsetkami, jeżeli wykonawca w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3 i 3 a, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1, oświadczenia, o którym mowa w art. 25a ust. 1, pełnomocnictw lub nie wyraził zgody na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3, co spowodowało brak możliwości wybrania oferty złożonej przez wykonawcę jako najkorzystniejszej.
W art. 1 ust. 3 ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw z 13 kwietnia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 1104) została ustanowiona zmiana art. 118 k.c., który otrzymał następujące brzmienie „Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.” W realiach tej sprawy, należało sięgnąć do zawartych w treści cyt. ustawy przepisów intertemporalnych, a konkretnie art. 5 ust. 1 i 2. Zgodnie z tymi przepisami, do roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą (art. 5 ust. 1). Jeżeli zgodnie z ustawą zmienianą w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, termin przedawnienia jest krótszy niż według przepisów dotychczasowych, bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Jeżeli jednak przedawnienie, którego bieg terminu rozpoczął się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nastąpiłoby przy uwzględnieniu dotychczasowego terminu przedawnienia wcześniej, to przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu (art. 5 ust. 2). W niniejszej sprawie art. 118 k.c. w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw z 13 kwietnia 2018 r., nie miał zastosowania i należało stosować przepis w brzmieniu dotychczasowym, zgodnie z którym jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata.
Bieg terminu przedawnienia rozpoczął się bowiem przed dniem wejścia w życie ww. ustawy (przed 9 lipca 2018 r.) i przedawnienie, przy uwzględnieniu dotychczasowego terminu, nastąpiłoby wcześniej.
Bieg terminu przedawnienia rozpoczął swój bieg w momencie wydania przez pozwanego decyzji o zatrzymaniu wadium, jako że było to zdarzenie stanowiące podstawę do zwrotu.
Tego też dnia pozwany zawiadomił powoda o wykluczeniu z postępowaniu i odrzuceniu oferty, o unieważnieniu postępowania, jak również o zatrzymaniu wadium.
Podsumowując:
Wykonawca, wezwany zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy Pzp w toku postępowania nie uzupełnił dokumentów w wyznaczonym terminie i formie pisemnej. Zamawiający zatrzymał wadium. Pozew został złożony po upływie okresu przedawnienia.
Wyrok jest prawomocny. Zamawiający zatrzymał 30.000 zł wadium.